Kimyasallar ve Zararları

Günlük yaşamda kullandığımız temizlik ürünleri 55.000’in üzerinde kimyasal çeşidi içeriyor ve her yıl bunlara 1.000’in üzerinde yenisi ekleniyor.

Birçoğu ise yeterince test edilmeden ve belirli bir mevzuata tabi olmadan piyasaya sürülüyor.

Bu ürünlerin büyük kısmı doğrudan kanalizasyona akıp sonunda su sistemlerimize karışıyor.

Sözünü ettiğimiz kimyasallar, sonunda ‘’fazla yüklenme’’ olasılığı yaratarak vücudumuzda depolanıyor ve zehirli olma düzeyine ulaştığında çeşitli hastalıklara yol açıyor (kronik yorgunluk sendromu, alerjiler, karaciğer sorunları, lenf kanseri gibi )

Evsel temizlik maddeleri sadece toprağı ve su kaynaklarını değil, teneffüs etiğimiz havayı da tehdit ediyor. Kullandıktan birkaç gün sonra soluyacağımız havanın bir parçası oluyor.

Temizlik ürünlerinde bulunan belirli kimyasal maddeler, organik maddeleri parçalayan organizmaları zehirleyebiliyor. Oysa organik maddelerin parçalanması doğal döngünün işlemesi açısından, zincirin olmazsa olmaz halkalarından birini oluşturuyor.

Temizli ürünlerinin birçoğu amonyak ve klor içerir ve birlikte kullanıldıklarında ölümcül amonyum klorür gazı oluşturur.

Amonyak akciğerlerimiz için tehlike oluştururken, klorla karıştırıldığında kansere yol açan bileşikler oluşturabiliyorlar.

Dezenfekte edici temizlik maddeleri, solunursa tehlikeli olacak bir takım uçucu kimyasallar içerirler.

Deri ve solunum sisteminin iç zarları yoluyla kolayca emilebilen kresol, bu kimyasalların en sık kullanılanlarından biridir. Kresol, karaciğer, böbrek, akciğer, pankreas ve dalakta hasara neden olabildiği gibi, merkezi sinir sistemini etkileyerek depresyon, sinirlilik ve hiperaktiviteye de yol açabilir.

Dezenfektanlarda bulunabilecek diğer maddeler ise fenol, etanol, formaldehit, amonyak ve klordur.

Fırın temizleyicilerde çeşitli zehirli maddeler bulunmakla birlikte en büyük tehlikeyi deriyi yakıp geçebilen asit ile gözler ve ciğerler için son derece tahriş edici olan amonyak oluşturur.

Bulaşık deterjanlarının çoğunda yüksek düzeyde fosfat ve klor bulunur.

Düşük düzeyde klor gazları tehlikesiz kabul edilse de bulaşık yıkama süresi boyunca küçük miktarlarda dışarı verilen klorun etkisi ile oluşan solunum zorluğu, göz yanması, yorgunluk, baş ağrısı gibi semptomlara yol açabilir.

Klor kanalizasyon sistemine karıştığında, organiklerle birleşerek son derece tehlikeli bir kimyasal madde olarak bilinen trihalometanı meydana getirir.

Klor aynı zamanda kanalizasyon sistemindeki maddeleri parçalama fonksiyonu olan yararlı bakteri ve mikroorganizmaları da çabucak öldürür.

Bulaşıklar için kullanılan deterjanların da ana maddeleri petrol kaynaklı ve bu sebeple bakterilerce ayrıştırılıp doğaya tekrar kazandırılamıyor.

Lavabo tahliye boruları açıcılarının ana maddesi, cildi eritip geçebilecek özellikte aşındırıcı bir madde olan asittir.

Cam temizleyicilerin çoğu su, amonyak ve biraz da mavi boya karışımından başka bir şey değildir.

Bu cam temizleyicilerde camda tabaka oluşturan parafin de bulunur.

Parkloretilen  kanserojen olarak bilinir ve hemen görülebilen etkisi sersemleme, baş dönmesi, uyku hali, mide bulantısı, titreme, iştah, oryantasyon kaybı olabilir. Uzun dönemli maruz kalma sonucu karaciğer ya da merkezi sinir sistemi zarar görebilir.

Küf temizleyicilerde; deriyle teması ve solunması durumunda zararlı, yutulması durumunsa ise ölümcül bile olabilecek fenol, kerosen, pentaklorofenol gibi kimyasallar ve pestisitler (zirai ilaç) bulunur. Bu ürünlerde göz, boğaz, deri ve ciğerler için tahriş edici olan ve insanlarda kanser yapıcı etkilerinden şüphelenilen formaldehit de bulunabilir.

Bulaşık deterjanlarının performansını artırmak ve suya yumuşaklık vermek için kullanılan fosfatın, çevre üzerindeki etkileri başta ABD olmak üzere, gelişmiş ülkelerin en önemli çevre sorularından biri haline gelmiştir.

Örneğin; Avusturalya’ da atık su sistemlerine aktarılan Fosforun % 30’u fosfatında %20’si deterjan kaynaklıdır.

Fosfat, ırmakları, gölleri ve fazla akıntı olmayan körfezleri istila eden zehirli mavi-yeşil alglerin (yosunların)ana nedenidir.

Deniz, akarsu ve göllerde en belirgin kirlenme çeşitlerinden biri aşırı üretim anlamına gelen ötrofikasyon dur.

Ötrofikasyon suyun yeşil ve bulanık bir renge dönüşmesine, kıyılarda fosfatla beslenen yosunların (alglerin) birikmesine yol açar.Aşırı fosfat ile birlikte insan tarafından sulak alanlar ve denizlere yüklenen diğer besin maddeleri bu yosunların çok büyük miktarlarda üremesine, hızlı büyümesine sebep olur.Bu yosunların dibe çöküp ayrışması sonucu, dip suları oksijeni tükenir ve hidrosülfit gazı (çürük yumurta kokusu) ortaya çıkar.Bu suda yaşayan canlı hayatının sonunu hazırlar.

Deterjanlardaki fosfor oranı 3 ile çarpıldığında fosfat oranına ulaşır.

Denizlere atılan plastikler yüzünden her yıl birmilyon  deniz canlısı ölüyor.

Hassas ciltlerde, deterjanın içindeki tahriş edici madde cildi sürekli olarak etki altında bırakıyor.Bir süre sonra halk arasında egzama tıbbın kontak dermatit dediği hastalıklar oluşuyor.

Deri kan damarlarıyla ve sinirlerle zengin bir organ. Parmak uçlarımızda sinir topuzları ve onları besleyen kan damarları var. Derinin gözeneklerinden yani porlardan giren madde, bütün kanımıza, oradan da bütün vücudumuza yayılıyor. Ve vücut yabancı bir maddeye gösterdiği tepkiyi gösteriyor.İşte o zamanda alerji dediğimiz olay meydana çıkmış oluyor. Vücudun çeşitli yerlerinde alerjiler görülebiliyor.Yani yalnızca elle temas edilirse bile alerji vücudun diğer bölümlerine yayılabiliyor.Tabii bu kişiden kişiye değişen bir durum.